#5

-Oczywiście, że możesz- szepcze, przyciskając twoje ciało do jednej ze ścian łazienki.-Tylko nie wiem czy wybrałaś odpowiedni moment- kończy muskając twój obojczyk. W tej chwili zamierasz, a siatkarz zaczyna coraz zachłanniej całować twoją szyję. Odchylasz głowę w bok i będąc pod wpływem alkoholu delektujesz się dotykiem środkowego. Nagle chwyta cię za pośladki i podnosi ku górze, a ty oplatając nogami jego biodra, delikatnie kąsasz jego szyję. Czujesz lekkie ukłucia na swoich ustach, spowodowane andrzejowym zarostem.
-Andrzej, co my robimy?- mimo wypitego alkoholu wciąż działają na ciebie wyrzuty sumienia.
-No nic-odpowiada sucho, wpatrując się w twoje oczy, zaprzestając jakichkolwiek ruchów.
-No nic- powtarza wpijając się w twoją szyję- nic złego- szepcze, przegryzając płatek twojego ucha, jednoczenie ściągając z siebie koszulkę. Po tych słowa wszystkie wyrzuty sumienia, które tłumiłaś w sobie rozpływają się, a ty rozkoszujesz się przyjemnością, którą zapewnia ci siatkarz.   
*
Lekki ból spowodowany pociągnięciem za włosy przez siatkarza dodaje ci jeszcze większe doznanie. Ciągłe pocałunki w linii kręgosłupa, sięgające do szyi oraz rytmiczne ruchy biodrami siatkarza sprawiają ci nieziemską przyjemność. Rozkoszujesz się każdym spotkaniem waszych ciał.

-Kurwa małaaa- przeciąga, wbijając krótkie paznokcie w twoje nagie biodra, będąc u szczytu rozkoszy, którą oboje właśnie doznajecie. Po ostatnim pocałunku złożonym na twojej szyi, opadacie na łóżko. Obserwując unoszącą się nagą klatkę piersiową środkowego starasz się stłumić wszystkie myśli, które napływają do twojej głowy. Silisz się, aby zabić najmniejsze wyrzuty sumienia, które ogarnęły twoją podświadomość. Leżysz tępo wpatrując się w jasnobrązową komodę, stojącą na tle ciemnoszarej ściany. Co jakiś czas zerkasz na Wronę, który spoczywa obok ciebie. Co chwila przeczesuje swoje włosy. Ma przymrużone oczy, a jego oddech jest ciężki i przyśpieszony.
Po parunastu minutach siatkarz zrywa się z łóżka. Obserwujesz każdy jego ruch.Wciąga bokserki, a następnie ciemno jeansowe spodnie na długie, lekko rozbudowane nogi. Na umięśnione plecy wkłada czarny t shirt. Spoglądając w lustro dwukrotnie przeczesuje włosy. Następnie siada na brzegu łóżku i bez żadnych emocji wpatruje się w ciebie przez parę chwil.
 -Będziesz tak patrzeć?- pytasz.

-Wstaniesz?- odpowiada łagodnym tonem.-Wstań, ubierz się i odwiozę cię do domu.-rozkazuje i wychodzi z pokoju. Czujesz niechęć do samej siebie. Starasz się nie myśleć o zdarzeniu, które miało miejsce przed paroma chwilami. Chcesz jak najszybciej znaleźć się w swoim mieszkaniu, aby móc zapomnieć o tym incydencie. Podnosisz się z łóżka i ciężko wzdychasz. Stoisz w samej bieliźnie i przemierzasz wzrokiem cały pokój w poszukiwaniu ubrań. Nagle słyszysz jak drzwi od pokoju się otwierają, a ku tobie zbliżają się kroki siatkarza. 

-Przyniosłem ci ubrania- mówi, odgarniając włosy z barku i składa na nim delikatny pocałunek, a przez całe twoje ciało przechodzi dreszcz. Nie reagujesz, czekając aż środkowy opuści pokój.

-Oj mała, nie bądź zła-szepcze i chwyta cię za biodra. Ciepłe dłonie środkowego, które oplatają twoją talię sprawiają ci przyjemność, na co odchylasz lekko głowę do tyłu, spotykając się z ramieniem Wrony. Po paru sekundach przytomniejesz i odsuwasz się od siatkarza. 

Przepraszam za miesięczną przerwę.
Przepraszam za błędy.